یک مراوده ضمنی هنگامی اتفاق می افتد که کسی ظاهرا یک نوع پیامی را می فرستد، ولی ضن آن پیام دیگری را مد نظر دارد. بدین ترتیب سوال واقعی به صورت " مبدل " است. برای مصال امیر به مدیرش می گوید: " من خوشحال می شوم اگر آن ارقام را جمع بزنم به نظر می رسد یک آزمون واقعی است ". این نمونه یک مراوده ضمنی از نظر اهمیت می باشد.
امیر به طور مستقیم درباره نیازهایش صحبت نمی کند ولی پیامش را به طور ضمنی می فرستد. به نظر می رسد اطلاعات واقعی در یک مراوده بزرگسالی به بزرگسالی را به مدیر می دهد. در واقع ، او احتمالا از تمام کارهای جاری خود ناراحت است. کارهای کسل کننده ای که به طور مداوم از او خواسته می شود انجام دهد. شاید مایل است مستقیما از مدیرش بخواهد که آیا راهی وجود دارد که او مسئولیت هایش را افزایش داده و کارهای چشمگیر تری انجام دهد. چالشی بودن جمع آن ارقام ممکن است بهانه ای برای کار چالشی تر از حالت من کودکی امیر به من والدینی مدیر باشد.
- شناسایی، مطرح شدن- نوازش:
نکته مهم دیگری که درباره مراوده ها باید شناخته شود این است که هرگاه مردم مراوده ای انجام دهند شناسایی طرفیت حاصل می شود.
برخی از صاحبنظران تحلیل مراوده ای واژه strokes را یک نوع شناخته شدنی که نسبت به فرد اعلام می شود ،میدانند. این امر ممکن است همراه با تماس فیزیکی باشد. ما در مسیر رشد از نوزادی به کودکی و از کودکی به بزرگسلی ،نیاز به کسب و شناسایی را به کلی از دست نمی دهیم. قسمتی از نیاز اصلی شناسایی فیزیکی ممکن است با شناسایی نمادین انجام گیرد. کودک همیشه نیازممند در آغوش گرفته شدن نیست، ولی نیاز به توجه دارد. هنگامی که یک شناسایی دریافت می کند، احساس خوب یا بد خواهد کرد. اگر احساس خوب بکند شناسایی را مثبت و اگر احساس بد کند شناسایی را منفی می نامند.
مردم اساسا نیازمند شناسایی هستند و می کوشند آن را به دست آورند، برای مثال افرادی که به آنان توجه نمی شود دست به هر نوع از فعالیت های خلاف می زنند تا شناسایی کسب کنند. گاهی نیز این افراد به سرعت فرا می گیرند که در هنگام کار می توانند خود را به مدیر بشناسانند و معمولا این شناسایی به طرق زیر صورت می گیرد:
- دعوا با همکاران
- بد کار کردن
- مجروح کردن خود
شخصی که یکی از کاهای فوق را انجام می دهد، احتمالا شناسایی منفی کسب می کند، ولی میان عدم شناسایی و شناسایی منفی بیشتر مردم دومی را انتخاب می کنند. برای این افراد هر نوع شناسایی از عدم آن بهتر است.
- بازی روانی
عدم موفقیت در کسب شناسایی ،مردم را به آزمایش کارهای گوناگون وا می دارد. ( الته بعضی از این اعمال که در رفع کمبود شناسایی صورت می گیرد مضر هستند.) ممکن است برای این کار بازی روانی انجام دهند. بازیهای روانی مراوده هایی است که دارای ویژگی های زیر باشد:
1. مراوده ها تکراری هستند.
2. در ظاهر یا از نظر اجتماعی با مفهوم هستند.
3. در برگیرنده یک یا چند مراوده ضمنی می باشند.
4. این دسته از مراوده ها با یک نتیجه قابل پیش بینی خاتمه می یابند.
نتایج بازی روانی معمولا تصمیم گرفته شده در کودکی درباره خود شخص با دیگران را تقویت می کند. آنها احساسات " درست نبودن " را منعکس می نمایند.
مطابق نظریه بازی روانی ،بازی " بله – اما " اغلب توسط کسانی انجام می گیرد که زیر سلطه پدر و مادر بوده یا پاسخ های منطقی به آنان داده نمی شود. بازی بله- اما برای اثبات اینکه هیچکس نمی تواند به آنها جوابی بیش از آنچه می دانند بدهد، اجرا می گردد. نتیجه دیگر این بازی احساس قدرتی است که آنها به دست می آورند. چیزی که بارها به دنبال آن بودند. اینان با بازی روانی ، یک بار دیگر اثبات می کنند که والدین نمی توانند به آنها چیزی بگویند.