چرا برخی افراد از خالکوبی بیزارند و برخی دیگر نه؟

در کنار عده ی زیادی که هر روز در جامعه و به خصوص در میان جوانان با خالکوبی های عجیب و غریب مشاهده می کنیم، برخی از افراد نیز دلایلی برای دوری کردن از خالکوبی دارند. دلایلی که باعث می شود این عده به هیچ وجه حاضر به سپردن خود به هیچ تتوکاری نشوند.

یکی از اولین دلایلی که باعث می شود از خالکوبی بیزار باشیم، شکل ناپسند و ناهنجاری ست که روی پوست به نمایش گذاشته شده و علیرغم این که افراد دارای خالکوبی تصور می کنند، جز نازیبایی و نمایی خشن، تتو و خالکوبی چیز دیگری به همراه ندارد.

بیشتر مردم با سلامت اندیشه خواستار داشتن پوستی زیبا، صاف و بدون ذره ای لک هستند. چطور می شود که از یک پوست سالم و زیبا به سمت طرح نقاشی هایی که عموما هم در مضامین غیرمرتبط با فرهنگ ملی هستند می رویم؟

روانشناسان معتقد هستند یکی از عمده دلایلی که افراد به سمت خالکوبی کردن می برد، میل شدید این عده به خاص بودن و به نوعی متفاوت شدن از بقیه ی افراد جامعه می باشد. شاید جای داشته به این عده یادآوری کنیم، در دوران برده داری نیز برای تمایز قائل شدن میان برده ها و افراد عادی جامعه، روی بازو یا قسمتی دیگر از بدن آن ها داغ گذاشته می شد که در ماهیت چیزی شبیه به تتو و خالکوبی ست. آیا به راستی به دوران برده داری عقب گرد می کنیم؟

از همه ی این ها بدتر مساله ی سلامتی ست. افرادی که اندکی برای سلامت پوست خود ارزش قائل هستند، امکان ندارد حتی به تتو کردن فکر کنند. ریسک عفونت و مشکلاتی که بعدها می تواند گریبانگیر فردی که پوست خود را برای خالکوبی در اختیار رنگ های غیربهداشتی قرار داده، شود تازه شروع ماجراست.

به جز این ها شاید نگران کننده ترین چیزی که خالکوبی کردن جوانان و حتی تعدادی از بزرگسالان در جامعه با خود همراه دارد، پیروی کردن کورکورانه از الگوهایی در این راه است که هیچ چیزی از زندگیشان نمی دانیم و تنها به صرف این که فلان هنرپیشه یا فلان ورزشکار روی دست خود تتو و خالکوبی دارد، ما هم حتما باید این کار را بکنیم.