میدانیم که برنامه ریزی استراتژیک برای اینکه یک سازمان به موفقیت برسد بسیار موثر است. فرض اصلی مدیریت استراتژیک خوب آن است که شرکت ها شیوه هایی برای برخورد با رویدادهای نامطلوب و مطلوب، پیش از آن که روی دهند، در نظر می گیرند. تعداد بسیار زیادی از سازمان ها طرح های احتیاطی را صرفا برای رویدادهای نامطلبوب تهیه می کنند. این اشتباه است. زیرا هم به حداقل رساند خطرها می تواند جایگاه رقابتی شرکت را ارتقا دهد، موفقیت را افزایش دهد و هم سرمایه گذاری روی فرصت ها.
صرف نظر از این که استراتژی ها با چه دقتی تدوین، اجرا و ارزیابی شوند. رویدادهای پیش بینی نشده، نظیر اعتصاب ها، تحریم ها، بلایای طبیعی، ورود رقبای خارجی به صحنه و اقدامات حکومت، همگی می توانند استراتژی را از دو خارج کنند. برای به حداق رساندن تاثیر تهدید های بالقوه، سازمان باید به عنوان بخشی از فرایند ارزیابی استراتژی خود به تدوین طرح های احتیاطی اقدام کند. می توان طرح های احتیاطی را به عنوان طرح های جایگزینی تعریف کرد که بتوان آنها را در صورتی که برخی رویدادهای کلیدی آن طور که انتظار می رود رخ ندهند، به اجرا در آوردتنها لازم است حوزه های پر اولیویت را با طرح های احتیاطی پوشش دهیم. استراتژیست ها نمی توانند و نباید بکوشند کلیه ی پایه های کار را با برنامه ریزی کلیه ی رویدادهای احتمالی پوشش دهند اما در هر موردی که این طرح ها تهیه می شوند، تا حد ممکن ساده باشند.
برخی طرح های احتیاطی که تهیه ی آنها توسط شکت ها امر رایجی است، شامل موارد زیر می شوند:
1. اگر طبق گزارش های اطلاعاتی ،رقیب عمده ای از یک بازار خاص کنار بکشد، چه اقداماتی باید توسط شرکت انجام گیرد؟ 2. اگر هدف فروش ما محقق نشود، شرکت برای جلوگیری از کاهش سود چه اقداماتی باید انجام دهد؟ 3. اگر تقاضا برای محصول جدید ما از برنامه فراتر رود، شرکت باید چه اقداماتی برای برآورده کردن تقاضای بیش تر به عمل آورد؟ 4. اگر برخی بلایا رخ دهد- برای مثال نابود شدن سیستم و قابلیت های کامپیوتری، تلاش خصمانه برای به دست آوردن کنترل شرکت، از دست دادن حمایت حق اختراع، یا منهدم شدن تسهیلات تولیدی به دلیل وقوع زمین لرزه، گردباد یا توفان- شرکتباید چه اقداماتی انجام دهد؟ 5. اگر پیشرفت تکنولوژیک محصول جدید ما را زودتر از آنچه انتظار می رفت، از دور خارج کند، شرکت ما چه اقداماتی باید انجام دهد؟
سازمان های بسیار زیادی گزینه های استراتژیک گوناگون را که برای اجرا انتخاب نشده اند، کنار می گذارند. هرچند کاری که برای تجزیه و تحلیل این گزینه ها انجام گرفته است، اطلاعات ارزشمندی برای شرکت به ارمغان می آورند. گزینه های استراتژیک گوناگون برای اجرا انتخاب نشده اند، می توانند در صورتی که استراتژی با استراتژی های انتخاب شده به درد نخوردند، به عنوان طح های احتیاطی به کار روند. کمپانی ها و دولت ایالات متحده به میزان فزاینده ای احداث نیروگاه های برق اتمی را به عنوان کار کار آمدترین روش تولید برق مد نظر قرار می دهند. قطعا بسیاری از طرح های احتیاطی، برق اتمی را به جای برق تولید شده از سوزاندن زغال سنگ یا گاز مطرح می کنند.