چرا مردم ایران بیمه زلزله نمی خرند?

بیمه زلزله در شمار پوشش های بیمه آتش سوزی قرار داشته و متاسفانه علی رغم خسارت های غیرقابل جبرانی که چنین حوادث طبیعی به بار می آورد، مردم ایران تمایل زیادی برای خرید بیمه نامه ی زلزله ساختمان ها و منازل مسکونی نشان نمی دهند.

قائم مقام بیمه مرکزی، پرویز خسروشاهی می گوید: در شرایط فعلی کمتر از 15 درصد واحدهای مسکونی که بیمه‌نامه آتش‌سوزی دارند، پوشش زلزله را هم خریده‌اند. بر این اساس کمتر از دو درصد واحدهای مسکونی کشور تحت پوشش خطر زلزله هستند.

وی اضافه می کند: نرخ‌های حق بیمه ریسک زلزله چه به‌صورت تبعی و چه اصلی در کشور ما چندان بالا نیست در نتیجه مالکان ساختمان‌ها یا استفاده‌کنندگان از آن به راحتی می‌توانند بیمه زلزله بخرند. به طور مثال حق بیمه سالانه برای پوشش زلزله برای یک ساختمان 100 میلیون‌تومانی در یک منطقه زلزله‌خیز شدید در صورتی که طبق ضوابط آیین‌نامه 2800 ساخته شود معادل 40 هزار تومان خواهد بود که پرداخت آن برای اقشار متوسط و حتی پایین‌تر در مقایسه با مبالغی که در مقاطع وقوع سیل و زلزله و‌... از سوی هموطنان عزیز برای کمک به حادثه‌دیدگان از این حوادث اهدا می‌شود، رقمی نیست. در ضمن حداقل سهم بیمه‌گذار در جبران هر خسارت (فرانشیز) نیز بسیار نازل و در حد یک درصد مبلغ بیمه‌شده است.
طبق قانون مالک و مستاجر، مدیران ساختمان‌ها مسوول خرید بیمه‌نامه آتش‌سوزی هستند اما به جهت نبود ضمانت اجرایی کافی این موضوع چندان جدی گرفته نشده است. نظر به ناچیز بودن احتمال وقوع زلزله در ذهن اشخاص و همچنین پیامدهای خارجی منفی زلزله در اقتصاد کشورها و زندگی مردم، بازار بیمه زلزله از نوعی شکست بازار رنج می‌برد بنابراین دخالت دولت‌ها در آن امری ضروری است. یکی از روش‌های رایج برای دخالت دولت‌ها در این زمینه، اجباری کردن خرید بیمه زلزله از سوی مردم است وگرنه در نبود الزام قانونی بیمه زلزله چندان مورد توجه قرار نخواهد گرفت.
جامعه برای جبران پیامدهای زلزله به هر حال مجبور است هزینه کند و چون خود آسیب‌دیدگان توان پرداخت این هزینه را ندارند به ناچار جامعه و دولت نیز باید به کمک آنان بشتابد. بنابراین چه بهتر است که حداقل بخشی از این هزینه از طریق سازوکار بیمه انجام شود که این روش کارآمدی خود را در عمل نشان داده است. در سال 2016 بیمه‌ها، در مجموع نزدیک 31 درصد از کل خسارت 175 میلیارد‌دلاری حوادث فاجعه‌آمیز را پرداخت کردند. معادل 46 میلیارد دلار از 54 میلیارد دلار خسارت پرداختی بیمه‌ها مربوط به حوادث طبیعی بود. بزرگ‌ترین حادثه تحت پوشش بیمه، زلزله آوریل 2016 ژاپن بود که نزدیک پنج میلیارد دلار از بیمه خسارت گرفت. استفاده از سازوکار بیمه برای پوشش خطرات طبیعی، هم در مدیریت بحران، هم در سرعت بازگشت به وضعیت طبیعی، هم در مقاوم‌سازی ساخت‌وسازها و رعایت ایمنی و هم در توسعه اقتصادی کشورها نقش مهمی بازی می‌کند.

برترین تصاویر حیات وحش به انتخاب رویترز

برترین تصاویر حیات وحش به انتخاب رویترز در هفته ای که گذشت، به شرح زیر هستند:

پژو اگزالت در نمایشگاه خودروی تهران

پژو اگزالت که پیش از این در نمایشگاه خودروی پکن سال 2014 میلادی رونمایی شده بود، این بار در دومین نمایشگاه خودروی تهران به رونمایی رسید.

البته نمونه ی به نمایش گذاشته شده در تهران با روکش بدنه ی جدید، و اضافه شدن برخی فاکتورها در کابین می باشد. بدنه ی خودروی پژو اگزالت از آلیاژ فولاد خام بوده و با طراحی فوق العاده ای تولید می شود.

کابین خودرو پژو اگزالت

چیزی که درباره ی ساخت کابین پژو اگزالت بسیار جالب به نظر می رسد، گذشته از طراحی آن موادی ست که در ساخت آن به کار گرفته شده است. فولاد خام، پشم طبیعی، چرم طبیعی، و چوب که خود چوب  ترکیبی از روزنامه باطله، فیبر بازالت و آبنوس سیاه است.

در این خودرو از سیستم تصفیه ی هوای Pure Blue بهره برده شده و این سیستم از رشد هر گونه باکتری و قارچ در فضای داخلی خودرو جلوگیری خواهد کرد.

مدل قرارگیری فرمان و آمپر در پژو اگزالت i-Cockpit می باشد که در واقع بعد از خودروی 308 ، اگزالت دومین خودرویی ست که از این مدل برخوردار می باشد.

این خودروی فرانسوی از پیشرانه ی Hybrid 4 بهره برده و دو موتور الکتریکی و بنزینی در کنار آن قرار گرفته اند. موتور الکتریکی 70 اسب بخار نیرو تولید کرده و موتور بنزینی نیز تا 270 اسب بخار نیرو آزاد می کند.

همین طور گیربکس اتوماتیک این خودرو 6 سرعته می باشد.

خودروی پژو اگزالت در نمایشگاه خودروی تهران درخشیده و مورد توجه بازدید کنندگان قرار گرفته است.

چرا برخی افراد از خالکوبی بیزارند و برخی دیگر نه؟

در کنار عده ی زیادی که هر روز در جامعه و به خصوص در میان جوانان با خالکوبی های عجیب و غریب مشاهده می کنیم، برخی از افراد نیز دلایلی برای دوری کردن از خالکوبی دارند. دلایلی که باعث می شود این عده به هیچ وجه حاضر به سپردن خود به هیچ تتوکاری نشوند.

یکی از اولین دلایلی که باعث می شود از خالکوبی بیزار باشیم، شکل ناپسند و ناهنجاری ست که روی پوست به نمایش گذاشته شده و علیرغم این که افراد دارای خالکوبی تصور می کنند، جز نازیبایی و نمایی خشن، تتو و خالکوبی چیز دیگری به همراه ندارد.

بیشتر مردم با سلامت اندیشه خواستار داشتن پوستی زیبا، صاف و بدون ذره ای لک هستند. چطور می شود که از یک پوست سالم و زیبا به سمت طرح نقاشی هایی که عموما هم در مضامین غیرمرتبط با فرهنگ ملی هستند می رویم؟

روانشناسان معتقد هستند یکی از عمده دلایلی که افراد به سمت خالکوبی کردن می برد، میل شدید این عده به خاص بودن و به نوعی متفاوت شدن از بقیه ی افراد جامعه می باشد. شاید جای داشته به این عده یادآوری کنیم، در دوران برده داری نیز برای تمایز قائل شدن میان برده ها و افراد عادی جامعه، روی بازو یا قسمتی دیگر از بدن آن ها داغ گذاشته می شد که در ماهیت چیزی شبیه به تتو و خالکوبی ست. آیا به راستی به دوران برده داری عقب گرد می کنیم؟

از همه ی این ها بدتر مساله ی سلامتی ست. افرادی که اندکی برای سلامت پوست خود ارزش قائل هستند، امکان ندارد حتی به تتو کردن فکر کنند. ریسک عفونت و مشکلاتی که بعدها می تواند گریبانگیر فردی که پوست خود را برای خالکوبی در اختیار رنگ های غیربهداشتی قرار داده، شود تازه شروع ماجراست.

به جز این ها شاید نگران کننده ترین چیزی که خالکوبی کردن جوانان و حتی تعدادی از بزرگسالان در جامعه با خود همراه دارد، پیروی کردن کورکورانه از الگوهایی در این راه است که هیچ چیزی از زندگیشان نمی دانیم و تنها به صرف این که فلان هنرپیشه یا فلان ورزشکار روی دست خود تتو و خالکوبی دارد، ما هم حتما باید این کار را بکنیم.

سهم 3 الی 4 درصدی ایرانی ها از بیمه عمر و زندگی

انواع بیمه های عمر که توسط شرکت های بیمه مختلف ارائه می شوند، در شرایطی کاملا توجیه پذیر قرار داشته و خرید بیمه عمر به نسبت سودآوری قابل توجه آن هم برای بیمه شونده و هم شرکت بیمه گذار، هر دو نسبت به دیگر بیمه های رایج در کشور پررنگ می باشد. اما متاسفانه به دلایل مختلفی که از جمله ی آن ها فرهنگ سازی ضعیف و عدم سیاست گذاری های درست می باشد، فروش بیمه عمر در ایران بسیار مهجور مانده و قشر محدودی به خرید بیمه نامه در این حوزه توجه نشان می دهند.

البته پیشرفت دو سال اخیر در فروش بیمه عمر را نباید از قلم انداخته و نادیده گرفت که آن هم به یمن سیاست گذاری های جدید برخی شرکت های بیمه و تبلیغات گسترده در این خصوص بوده است.

سید حسین سلیمی از سهم 3 تا 4 درصدی عده ی مردمی که بیمه عمر می خرند، اظهار نارضایتی کرده و گفت: تنها ۳ تا ۴ درصد از مردم دارای بیمه‌نامه های عمر و زندگی هستند که فاصله بسیاری با میانگین جهانی دارد.

رئیس کمیسیون سرمایه‌گذاری اتاق ایران اضافه کرد: در کشورهای توسعه یافته و غربی، دستکم ۳۰ درصد از افراد دارای بیمه نامه های عمر و زندگی هستند، ولی این رقم در ایران بسیار ناچیز است.

وی توضیح داد: در حالی که صنعت بانکداری ایران در طول سال های گذشته رشد و پیشرفت قابل توجهی داشته اما صنعت بیمه کشور همپای آن رشد نکرده است.

سلیمی عنوان ساخت: هنوز آموزش های لازم به افراد درباره بیمه داده نمی شود و اعتقادات فرهنگی افراد به گونه ای نیست که آنها را تشویق به خرید بیمه نامه کند؛ در حالی که بیمه می تواند در زمان بروز خسارت و حوادث به کمک افراد بیاید.

وی در نهایت اظهار داشت: رییس کل بیمه مرکزی رقم ۳ هزار میلیارد دلار را درباره ریسک های موجود در کشور که نیاز به پوشش بیمه ای دارد، اعلام کرده که کاملا درست است، اما متاسفانه بنا به دلایل مختلف این ریسک پوشش های لازم را ندارد.  از سوی دیگر شرکت های بیمه اطلاع رسانی درستی درباره خدمات و پرداخت خسارت های مختلفی که می پردازند، مانند خسارت های پرداختی به ساختمان پلاسکو ندارند.