گفتگو با اورهان پاموک- قسمت اول

آقای جودت و پسران، موزه معصومیت، زنی با موهای قرمز و... از بهترین آثار اورهان پاموک، نویسنده ی مشهور ترکیه هستند. اورهان پاموک تا به حال موفق به دریافت چندین جایزه ی معتبر بین المللی از جمله جایزه ی نوبل ادبیات در سال 2006 میلادی گشته است.

به ویژه رمان زنی با موهای قرمز از بهترین رمان های اوست که نظر منتقدان را در سراسر جهان به خود جلب کرده است. اگر به دانلود این رمان علاقه مند باشید، می توانید به آدرس زیر مراجعه نمایید:

https://goo.gl/swhqdw

در این جا به بخشی از مصاحبه ی وی می پردازیم:

سوال: چگونه رمان می نویسید ؟

اورهان پاموک: من درمقایسه با دیگر رمان نویسان که به عنوان دوست و یا به خاطر مطالعه زندگی شان می شناسم ، برنامه می ریزم و رمان می نویسم ، من یک رمان نویس منظم هستم که طرح کل کتاب را قبل از شروع نوشتن آن می نویسم و سپس آن را می نویسم البته امکان تصورتمام رمان قبل از نوشتن ان وجود ندارد و حافظه و تصور انسان محدودیت دارد . و مسائل زیادی درهمان زمانی که نویسنده درحال نوشتن است به ذهن او می رسد ،اما من برای فصل ها هم طرح دارم و plot را می دانم ،شخصیت ها هرگز از کنترل من خارج نمی شوند و من همه چیز را کنترل می کنم و زمانی که من ….، آن فصل را رها می کنم و به فصلی می روم که مایل هستم بنویسم .درحقیقت من می دانم که فصل ۱۳ یا ۱۷ چه خواهد شد .بعضی موارد فصل ها بیشتر از ان چیزی می شوند که درابتدا درنظر گرفته ام ویا انحرافاتی به وجود می آید. اما من سعی می کنم کنترل شده بنویسم و از این گونه نوشتن لذت می برم .من ملوانی هستم که می دانم به کجا می روم و درمه گم نمی شوم که این گونه نوشتن (گم شدن درمه ) بامزه است و بعضی از نویسندگان دوستش دارند . ودرابتدا انها نمی دانند که رمانشان درچه مورد است.

سوال: ایا این برنامه را که شرح دادید نیز می نویسید؟

اورهان پاموک: بله ، انها را می نویسم ، درحقیقت یک فصل درمورد کلیت رمان می نویسم . و سپس سر فصل های فصل را می نویسم : چه اتفاقی می افتد و بعضی از جزئیات و بعضی از خطوط و بعضی چیزها را ، و نت برداری هایی را درمورد فصل های اینده انجام می دهم زمانی که فصل اول درحال نوشتن است و درمورد انچه خواهم نوشت نیز چیزهایی می نویسم . بله ، اگر بعضی تحقیقات لازم باشد آن تحقیقات را انجام می دهم.

سوال: برنامه نوشتن روزانه شما چگونه است ؟

اورهان پاموک: من یک نویسنده منظم هستم ، معتقدم که رمان نویس باید منظم باشد. من کار می کنم (می نویسم ) اما احساس کار کردن نمی کنم ،عموما حس می کنم که یک بچه دردرون من است ،سالم و من درحال بازی هستم . بنابراین زمانی که من می گویم زیاد کار می کنم ، به صورت حس منفی آن را نمی گویم ،درحقیقت ، من آن را بدان منظور می گویم که براین مسئله پافشاری کنم که از زندگی لذت بسیاری می برم زمانی که می نویسم و نوشتن را دوست دارم . تا اواخر سن سی سالگی ، زمانی که دخترم متولد شد ،من تا ۴ نیمه شب می نوشتم ،و تا ظهر می خوابیدم ،کمی کمتر و گاهی کمی بیشتر ، شبیه داستایوفسکی . اما از زمانی که دخترم ۵ سالش شد ، چون باید او را به مدرسه می بردم صبح ها ،برنامه ام را تغییردادم ، الان ، ساعت ۵ صبح بیدار می شوم ، به مدت دو ساعت کارمی کنم ، سپس دخترم را به مدرسه می برم و خودم هم به محل کارم می روم که درانجا می نویسم ، من برای نوشتن محل کاردارم که جدای از خانواده و شلوغی است و به صورت منظم می نویسم و می نویسم و می نویسم . (منظور از کار کردن که از کلمه workاستفاده شده است در متن اصلی ، نوشتن نویسنده ،خواندن نویسنده و همچنین تحقیقات مربوط به نوشتن رمان می باشد.

سوال: نصحیتی برای رمان نویسان مشتقاق و بلند پرواز دارید؟( منظورم انانی است که تازه کارند و جوان )

اورهان پاموک: مهمترین نصیحتی که می توانم بکنم این است که به نصحیت هیچ کس حتی نصحیت من گوش ندهند ، راه خودشان را خودشان جستجو کنند و از روش خودشان پی روی کنند قطعا به نتیجه مطلوب می رسند، فقط سخت تلاش کنند و زیاد بخوانند.