هم همه

هم همه

هم همه

هم همه

توقع را پایین بیاورید مشکل اشتغال حل است!

امروز با پیشرفت فناوری کاریابی راحت تر از گذشته شده است، با این حال نرخ بیکاری بسیار نگران کننده است. گمان می رود با پیدا شدن روشهای جدید برای کاریابی و کسب و کار باید نرخ بیکاری کاهش یابد، آمار و ارقام چیز دیگری می گوید.
طبق گزارشات رسمی مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری کل کشور(جمعیت 10 ساله و بیشتر) در بهار سال‌ جاری 12.6 درصد بوده در حالی که نرخ بیکاری جوانان 15 تا 29 سال که اغلب تحصیلکرده‌ هستند به 26.4 درصد می‌رسد.

به گزارش همهمه به نقل از روزنامه ی ایران، سال گذشته در کل کشور نرخ بیکاری جوانان 15 تا 24 سال 29.2 درصد بوده که رقم آن برای شهرنشینان 32.3 درصد و برای روستاییان 22.5 درصد بوده است. همانطور که مشاهده می کنید نرخ بیکاری نسبت به سال گذشته با افزایش روبه رو بوده و در کل نرخ بیکاری جوانان تحصیلکرده بیش از دو برابر نرخ بیکاری کل جمعیت جویای کار است. براستی چرا باید شاهد چنین آمار غم انگیزی در حوزه ی اشتغال باشیم؟
 کارشناسان دلیل این اتفاق را ابتدا ریشه در تغییر و تحولات فرهنگ کار درکشور می دانند و پس از آن در مشکلات بخش تولید و قوانین و مقرراتی که کارفرماها را تحت فشار بیشتری قرار می‌دهد می دانند. در حقیقت بخش عمده ی این مشکلات به افزایش توقع کارجویان در تصدی مشاغلی آسان و پردرآمد برمی گردد و بخش دیگر آن مربوط به مشکلات اقتصادی است که میزان جذب نیروی جدید در بخشهای اقتصادی مختلف را کاهش می دهد.
افزایش توقع کارجویان
اصلی ترین دلیل افزایش نرخ بیکاری در کشور افزایش توقع کارجویان است. در سالهای اخیر تغییراتی در فرهنگ کار رخ داده است که عمده ترین دلیل افزایش نرخ بیکاری است. امروزه آمار تحصیل کرده ها بسیار بالاتر از گذشته است، اما این تحصیلکرده ها هیچ تخصص و سابقه ی کاری ندارند و در مقابل به دنبال کارهای راحت و پستهای بالا هستند.
در گذشته تابستان زمانی بود برای کسب تجربه و یاد گرفتن یک حرفه که در آینده به درد شخص بخورد. به این معنا که دانش آموزان در تابستان به یک کاری مشغول می شدند، اما امروزه تابستان فصل استراحت جوانان و نوجوانان است و آنها تا درسشان تمام نشود به دنبال کار نمی روند. همین می شود که وقتی در سن 30 سال به بالا فارغ التحصیل می شوند بدون هیچ تجربه ای به دنبال کار می روند و در نهایت در کار مربوطه موفق نمی شوند.
با این حال شخص تجربه و تخصص کافی ندارد و به دنبال پستهای پر درآمد، مزایا، سرویس رفت و آمد و غذای رایگان است. به گفته ی یک مدیر کاریابی 75 درصد کارجویانی که در دفاتر کاریابی ثبت‌نام می‌کنند، دارای تحصیلات بالای دیپلم تا دکتری هستند ولی هیچ یک از آنها تجربه کاری یا تخصص ندارند. به گفته ی ایشان هرماه حدود 600 کارفرما از طریق این دفتر کاریابی متقاضی جذب نیرو هستند که تنها 20 تا 25 کارجو برای اشتغال به آنها معرفی می‌شود.
در هر صورت خلا در بخش اشتغال بسیار است و باید در کنار تلاش دولتها و کارفرمایان خود کارجویان نیز کمی برای بهبود وضعیت تلاش کنند تا شاهد وضعیت بهتری در کشور بشویم.

به سمت استخدام

همان طور که می دانید, زندگی در رفاه و آسایش نیاز به پول دارد. پس داشتن شغلی مناسب بسیار مهم است, پس باید بتوانیم شرایطی را مهیا کنیم تا در شغلی مناسب استخدام شویم. ابتدا باید بدانید این شما هستید که باید دنبال کار بروید و اقدام کنید نه اینکه منتظر بمانید کار خودش پیدا شود. لیستی از شرکت هایی که کار با توجه به شرایط و تواناییتان دارد, تهیه کنید و پیگیر باشید. آنقدر فرم تکمیل کنید تا کار مناسب خود را بیابید. توسط اینترنت دسترسی به سایت ها ی استخدام و آگهی ها دارید به راحتی رزومه ی خود را ارسال نمایید.



خلاقانه عمل کنید, بطور مثال فایلی از تجربیاتتان تهیه کرده و در دست کار فرما بدهید. هم بهتر خود را معرفی کردید هم کارفرما اشتیاق بیشتری برای استخدامتان از خود نشان می دهد. مدرک فنی حرفه ای ارائه دهید و ارزش کار خودتان را نشان دهید. ممکن است تجربه ها و آگاهی های لازم برای کار کردن را داشته باشید اما داشتن یک مدرک, جهت اثبات مهارت هایتان تاثیر بهتری در روند استخدام دارد.



سعی کنید نسبت به تمایلات و علاقتان مهارت کسب کنید. همچنین تلاش کنید در مهارت هایی که کمتر تسلط دارید بیشتر تمرین کنید تا موفق تر باشید. افراد موفق را شناسایی کنید و رمز های موفقیتشان را جویا شوید.